آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار

شرح کامل انواع بازارهای فرابورس ایران

آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار

شرکت سپرده‌گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه به منظور ارائه خدمات زیرساختی یکپارچه و فراگیر به فعالان بازار سرمایه به ویژه سرمایه‌گذاران حقیقی و حقوقی و ایجاد درگاه واحد خدمات دهی به تمامی ارکان بازار، نهادهای مالی، ناشران و مخصوصاً سرمایه‌گذاران حقیقی و حقوقی، سامانه جامع اطلاعات مشتریان (سجام) را راه اندازی نمود.
طبق اعلام شرکت سپرده‌گذاری، افراد برای شروع فعالیت در همه بخش‌های بازار سرمایه تنها یکبار در این سامانه اطلاعات خود را ثبت نموده و پس از آن می‌توانند در بورس‌ها، نهادها و ارکان مالی بازار سرمایه (بدون نیاز به احراز هویت و ثبت اطلاعات مجدد) سرمایه‌گذاری نمایند.

آیا ثبت نام در سامانه سجام الزامی است؟

بله، ثبت اطلاعات در سامانه سجام برای کلیه سرمایه‌گذاران حقیقی و حقوقی الزامی است.

• افرادی که پیش از این در بازار سرمایه فعالیت داشته‌اند باید در اسرع وقت نسبت به ثبت اطلاعات خود در سامانه سجام اقدام نمایند.
• افرادی که اخیرا برای دریافت کدبورسی یا هرگونه فعالیت در بازار سرمایه اقدام می‌نمایند در ابتدا باید سجامی شوند.

مزیت‌های ثبت نام در سامانه سجام چیست؟

• فقط با یکبار ثبت نام در این سامانه از مراجعه حضوری به دفاتر کارگزاری‌ها و سایر نهادهای مالی بازار سرمایه برای احراز هویت و ثبت اطلاعات مجدد بی نیاز خواهید شد.
• اطلاعات ارتباطی شما از جمله نشانی محل سکونت و اقامتگاه، شماره حساب، … مستقیماً توسط شما قابل ویرایش خواهد بود.
• پرداخت کلیه مطالبات و عایدی نقدی شما در بازار سرمایه به شماره حساب اعلامی متعلق به شما در سامانه سجام واریز خواهد شد.
• اطلاعات مشتریان در همه نهادهای بازار سرمایه یکپارچه خواهد شد.
• به تمامی سرویس های بازار سرمایه دسترسی خواهید داشت.

مراحل ثبت نام در سامانه سجام

مراجعه به آدرس اینترنتی سجام

وارد کردن شماره همراه و کد ملی و دریافت کد تایید ۴ رقمی از طریق پیامک

وارد کردن کد تایید

تعین نوع مشتری: ایرانی حقیقی، ایرانی حقوقی، خارجی حقیقی، خارجی حقوقی

نمایش هزینه ثبت نام در سامانه و پرداخت نمودن هزینه از طریق درگاه بانکی

تعیین نماینده یا اصیل ولی (ارسال شناسنامه هر دو فرد)، قیم (ارسال قیم نامه)
وکیل (ارسال وکالت نامه رسمی) ، وصی(ارسال وصیت نامه)
تکمیل فرم های ثبت نام:
تعیین نماینده یا اصیل ولی (ارسال شناسنامه هر دو فرد)، قیم (ارسال قیم نامه)
وکیل (ارسال وکالت نامه رسمی) ، وصی (ارسال وصیت نامه)

وارد نمودن اطلاعات هویتی، اطلاعات ارتباطی، کدهای بورسی، اطلاعات شغلی، اطلاعات مالی و حساب های بانکی

مراجعه به بخش لیست دفاتر پیشخوان دولت اعلامی توسط شرکت سپرده گذاری مرکزی اوراق بهادار و تسویه وجوه

مراجعه حضوری به دفتر پیشخوان دولت و ارائه کارت ملی هوشمند

مراحل ثبت نام اشخاص حقیقی در سامانه سجام:

• برای ورود به سامانه سجام باید بر روی لینک abco.ir کلیک نمایید.
• پس از تایید بیانیه­ی مزایا و خدمات سجام، به صفحه اصلی ثبت نام وارد شوید.
• در قسمت ثبت نام اولیه، پس از وارد کردن شماره همراه خود و کد امنیتی، بر روی گزینه فعالسازی کلیک نمایید. کد ۴رقمی به شماره همراه شما پیامک خواهد شد که باید برای انجام مراحل ثبت نام کد تایید را در سامانه وارد نمایید.
• پس از انتخاب مشتری حقیقی، تابعیت و کدملی خود را وارد نمایید.
• پس از ورود به قسمت درگاه اینترنتی بانک موجود، باید هزینه ثبت نام در سامانه سجام را پرداخت نمایید. (مبلغ ۱۰٫۰۰۰ تومان)
• پس از تایید پرداخت، باید فرم­های مورد نیاز شامل اطلاعات هویتی، ارتباطی و مالی را مطابق فرمت­های خواسته شده در سامانه تکمیل نمایید.
• در مرحله آخر ثبت نام، کد رهگیری ۱۰ رقمی به شماره همراه ثبت شده توسط شما پیامک خواهد شد. این کد رهگیری باید به کارگزار مربوطه اعلام گردد. (در صورت ارسال نشدن کد رهگیری اطلاعات وارد شده نیاز به ویرایش دارد)
• کد رهگیری باید تا زمان مراجعه به دفاتر پیشخوان دولت که لیست آن توسط شرکت سپرده­گذاری مرکزی اعلام و از طریق پیامک به اطلاع شما خواهد رسید نگهداری شود.

مراحل ثبت نام نماینده قانونی در سامانه سجام:

• مراحل ۱ تا ۵ همانند حالت قبل است.
• ۶- گزینه نماینده قانونی را انتخاب نمایید.
• ۷-به عنوان نماینده قانونی فرد باید یکی از موارد زیر را انتخاب نماید؛
• ۷-۱- ولی قهری (پدرو پدربزرگ فرزندان صغیر زیر سن قانونی): باید تمام صفحات شناسنامه خود و فرد موردنظر را در سامانه بارگذاری نمایند.
• ۷-۲- قیم (کسانی که نیاز به سرپرست دارند و خودشان از نظر قانونی برای معامله مهجور تلقی می­شوند): باید قیم نامه را در سامانه بارگذاری نمایند.
• ۷-۳- وصی (از نظر قانونی مامور به انجام کاری برای فرد متوفی است): باید وصیت نامه را در سامانه بارگذاری نمایید.
• ۷-۴- وکیل: باید وکالت نامه را در سامانه بارگذاری نمایید.
• بقیه مراحل هم همانند حالت قبل است.

توجه: اگر بخواهید به عنوان نماینده قانونی در سیستم سجام ثبت نام نمایید، باید پیش از آن به عنوان فرد اصیل اطلاعات شما در سامانه سجام ثبت شده باشد.

فرهنگ مفاهیم و اصطلاحات تخصصی بازارهای مالی و اقتصادی

چیست؟
خرید و فروش هم‌ زمان یک دارایی در بازار های متفاوت برای کسب سود از تفاوت قیمت ها آربیتراژ گفته می‌شود. به عبارتی سود آربیتراژی زمانی ایجاد می‌شود که یک کالای مشابه در دو بازار مختلف یا در مواردی خاص در دو قالب متفاوت عرضه می‌شود اما قیمت های یکسانی ندارد.
وجود آربیتراژ نتیجه ناکارآمد بودن بازار است و مکانیزمی ایجاد می‌کند که موجب می‌شود قیمت ها به طرز قابل توجهی از ارزش منصفانه و واقعی‌شان در درازمدت منحرف نشود.
درک آربیتراژ
فرض کنید قیمت خودرو صفرکیلومتر در کارخانه ۲۰ میلیون تومان و در نمایشگاه ۲۱ میلیون تومان است. شما می‌توانید با خرید فوری خودرو از کارخانه و فروش آن به خریدار نهایی ۱ میلیون تومان سود کنید. به این سود، سود آربیتراژی گفته می‌شود . شرکت های بین‌المللی که سهامشان در بورس کشورهای مختلف عرضه شده است نیز می‌توانند سود آربیتراژ داشته باشند. به این صورت که ممکن است سهام شرکتی در بورس ژاپن به قیمتی معامله شود که با قیمت آن در بورس آمریکا متفاوت باشد. سرمایه گذارانی که از این اختلاف قیمت مطلع باشند می‌توانند از این فرصت برای کسب سود استفاده کنند.
البته با توجه به پیشرفت تکنولوژی، کسب سود از قیمت گذاری اشتباه در بازار بسیار مشکل شده است. بیشتر معامله گران از سیستم‌های کامپیوتری استفاده می‌کنند تا نوسانات ابزارهای مالی مشابه را رصد کنند. در مورد هر قیمت گذاری اشتباه و ناکارآمدی معمولاً به سرعت اقدامات لازم انجام می‌گیرد و فرصت کسب سود از آن، اغلب در عرض چند ثانیه حذف می‌شود. این بازار ها از کارایی بیشتری برخوردار هستند.
اهمیت ARBITRAGE چیست؟
معامله گران آربیتراژ در مسیر کسب سود، کارایی (Efficiency) بازارهای مالی را افزایش می دهند. با خرید و فروش آن ها، تفاوت قیمت بین دارایی های یکسان یا مشابه کمتر می شود. قیمت دارایی هایی با قیمت پایین تر افزایش می یابند، در حالی که دارایی های با قیمت بالاتر عرضه می شوند و قیمت آن ها کاهش می یابند. به این ترتیب آربیتراژ ناکارآمدی در قیمت گذاری بازار را برطرف می کند و نقدشوندگی را به بازار می افزاید.

آربیتراژ کننده

تعریف آربیتراژ کننده(Arbitrageur)چیست؟
آربیتراژ کننده ها گروهی از سرمایه گذاران به حساب می‌آیند که از عدم کارایی در بازار استفاده می‌کنند و با انجام معاملات همزمانی که به نوعی یکدیگر را خنثی می‌کنند، بازده بدون ریسک کسب می‌کنند. یک آربیتراژ کننـده به طور مثال به دنبال اختلاف قیمت بین سهام شرکت هایی است که در بیش از یک بازار سهام خرید و فروش می‌شوند. آن‌ها با خرید سهام شرکتی که در یکی از بازارها مثلاً بورس توکیو کمتر آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار از ارزش واقعی قیمت گذاری شده و فروش استقراضی سهام همان شرکت در بازاری دیگر نظیر بورس لندن به قیمت بالاتر، با قبول کمترین میزان ریسک (حتی بدون هیچ ریسکی) سودهای زیادی به دست می‌آورند.
توضیحاتی در مورد آربیتراژ کننده
آربیتراژ کننده ها معمولاً سرمایه گذاران بسیار با تجربه‌ای هستند، چراکه فرصت‌های آربیتراژ به سختی یافت می‌شوند و نیازمند سرعت عمل بسیار در انجام معاملات هستند. آربیتراژ کننده‌ها همچنین نقش مهمی در عملیات بازار سرمایه برای بهبود کارایی اطلاعاتی بازار ایفا می‌کنند. به عبارتی همچنان که تلاش آن‌ها در استفاده از عدم کارایی بازار در قیمت گذاری سهام است، با فعالیت‌های خود کمک می‌کنند تا قیمت واقعی سهام شناسایی و اختلاف قیمت در بازارهای مختلف از بین برود. در بورس اوراق بهادار تهران سازوکار و ابزار لازم برای آربیتراژ کننده ها وجود ندارد.

تعریف آلفا(Alpha) چیست؟
آلفا در مباحث مالی، نشانگر دو چیز است:
اول: آلفا معیاری برای سنجش عملکرد بر مبنای ریسک تعدیل شده است.
آلفا که اغلب آن را بازده فعال یک سرمایه گذاری در نظر می‌گیرند، عملکرد یک سرمایه گذاری را نسبت به شاخص بازار در نظر می‌گیرد، زیرا شاخص ها اغلب نشانگر نوسانات کلی بازار هستند. بازده اضافی یک صندوق نسبت به بازده شاخص معیار را آلفای صندوق می‌گویند.
آلفا اغلب برای صندوق های سرمایه گذاری و سایر انواع سرمایه گذاری های مشابه مورداستفاده قرار می‌گیرد. این معیار معمولاً به شکل یک عدد منفرد (مثل ۳ یا -۵) نشان داده می‌شود، اما به درصدی اشاره دارد که عملکرد صندوق یا پرتفوی را با شاخص معیار مقایسه می‌کند (مثلاً ۳% بهتر یا ۵% بدتر).
آلفا اغلب با بتا استفاده می‌شود، بتا نوسان پذیری ریسک را اندازه‌گیری کرده و همچنین به «بازده اضافی» یا «نرخ غیرعادی بازده» نیز اشاره دارد.
دوم: آلفا به نرخ بازده غیرعادی اوراق بهادار یا پرتفوی گفته می‌شود که بیش از آنچه از طریق یک مدل تعادلی نظیر مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه (CAPM) تخمین زده شده است، به دست می‌آید. در این مبحث، آلفا اغلب به عنوان «شاخص یا آلفای جنسن» شناخته می‌شود.
توضیحاتی در مورد آلفا
اول: آلفا یکی از پنج نسبت ریسک فنی است. سایر نسبت ها عبارت‌اند از بتا، انحراف معیار استاندارد، R-squared (آر دو) و نسبت شارپ. این‌ها همه معیارهای آماری هستند که در نظریه پرتفوی مدرن امروزی مورداستفاده قرار می‌گیرند. همه این شاخص ها قصد دارند تا به سرمایه گذاران در تعیین رابطه ریسک و بازده یک صندوق سرمایه گذاری کمک کنند.
در استفاده از آلفا برای اندازه‌گیری عملکرد، فرض می‌شود که پرتفوی به شکل کافی متنوع سازی شده تا ریسک غیر سیستماتیک از بیم برود. چون آلفا عملکرد یک پرتفوی را نسبت به یک شاخص نشان می‌دهد، اغلب باید ارزشی را که یک مدیر شرکت به بازده صندوق اضافه کرده یا از آن کم می‌کند، نمایش دهد. به‌بیان‌دیگر، آلفا بازده یک سرمایه گذاری است که نتیجه نوسانات عمومی در یک بازار بزرگ‌تر نیست. همچنین، آلفای صفر نشان می‌دهد که پرتفوی یا صندوق به خوبی شاخص معیار را دنبال می‌کند و اینکه مدیر هیچ ارزشی از شرکت از دست نداده یا به آن نیفزوده است.
مفهوم آلفا با ظهور صندوق های سرمایه گذاری در شاخص موزون نظیر S&P 500 برای بازار سهام و Wilshire 500 برای بازار اوراق بهادار متولد شد که سعی می‌کرد تا عملکرد یک پرتفوی را که شامل کل بازار می‌شد و به هر حوزه سرمایه گذاری به نسبت خودش وزن می‌داد شبیه‌سازی کند.
ولی در اغلب موارد شاخص ها می‌توانند مدیران صندوق ها را پشت سر بگذارند. به همین دلیل سرمایه گذاران بیشتر و بیشتری به سمت صندوق هایی با استراتژی مدیریت منفعل و هزینه کم که به صورت منحصربه‌فردی در شاخص سرمایه گذاری می‌نمایند، گرایش پیدا می‌کنند، با این امید که اگر آن‌ها نتوانند بازار را شکست دهند و بازده بیشتری نسبت به بازار کسب کنند، حداقل به آن ملحق خواهند شد.
به‌علاوه، به خاطر اینکه بیشتر مشاوران مالی و صندوقها هزینه یا کارمزد دریافت می‌کنند، وقتی شخصی یک پرتفوی را مدیریت کرده و به آلفای صفر می‌رسد، در حقیقت نشانگر یک ضرر خالص برای سرمایه گذار است. به طور مثال، فرض کنید که یک مشاور مالی ۱% از ارزش پرتفوی را برای خدماتش دریافت می‌کند و در طی یک بازه ۱۲ ماهه، وی موفق می‌شود تا آلفای ۰٫۷۵ برای پرتفوی یکی از مشتریانش ایجاد کند. درحالی‌که مشاور مالی به‌طورقطع به بهبود عملکرد پرتفوی مشتری کمک کرده است، اما هزینه ای که او دریافت می‌کند به عنوان اضافه‌ی آلفایی است که او تولید کرده، پس پرتفوی مشتری یک ضرر خالص را تجربه کرده است.
شواهد جهانی نشان می‌دهند که نرخ دستیابی به آلفا برای مدیران فعال در صندوق ها و پرتفوی‌ها به طور قابل‌توجهی در حال کاهش است و حدود ۲۰% از مدیران آلفای کارآمدی در سال ۱۹۹۵ تولید کرده بودند، درحالی‌که این عدد برای سال ۲۰۱۵ فقط ۲% بود. متخصصین چندین علت را برای این امر در نظر می‌گیرند، نظیر:
رشد مهارت مشاوران مالی
پیشرفت‌های تکنولوژیک مالی و نرم‌افزاری که مشاوران در اختیارشان دارند
افزایش فرصت برای سرمایه گذاران مشتاق به حضور در بازار به خاطر رشد اینترنت
کاهش نسبت سرمایه گذارانی که در پرتفوی خود قبول ریسک می‌کنند
رشد میزان پول سرمایه گذاری شده برای کسب آلفا
دوم: هدف تحلیل مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای یا CAPM تخمین بازده پرتفوی یا صندوق بر اساس ریسک و سایر عوامل است. به طور مثال، تحلیلی از CAPM ممکن است این‌گونه پیش‌بینی کند که یک پرتفوی باید ۱۰% بازده بر اساس پروفایل ریسک پرتفوی تولید نماید. ولی با فرض اینکه پرتفوی در حقیقت ۱۵% به دست می‌آورد، آلفای پرتفوی ۵، یا ۵% بالاتر از آن چیزی خواهد شد که در مدل CAPM پیش‌بینی شده بود.
این نوع از تحلیل اغلب در صندوق های غیر سنتی مورداستفاده قرار می‌گیرد که نشان دادن آن‌ها به‌وسیله یک شاخص منفرد کار آسانی نیست.
محدودیت‌های آلفا
درحالی‌که آلفا را «جام مقدس» سرمایه گذاری می‌خوانند، چون توجه خیل عظیمی از سرمایه گذاران و مشاوران را به خود جلب کرده است، چند نکته مهم وجود دارد که فرد باید قبل از اقدام به استفاده از آلفا، آن‌ها را در نظر بگیرد.
یکی از این نکات آن است که آلفا در تحلیل انواع مختلفی از صندوق ها و پرتفوی‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد. چون همین اصطلاح برای سرمایه گذاری های با طبیعت‌های مختلف قابل‌اعمال است، برای افراد گرایشی وجود دارد که اقدام به استفاده از ارزش های آلفا برای مقایسه انواع مختلف صندوق ها یا پرتفوی‌ها با یکدیگر داشته باشند. به خاطر پیچیدگی‌های صندوق ها و پرتفوی‌های بزرگ، همچنین انواع مختلف سرمایه گذاری به صورت عمومی، مقایسه ارزش آلفای ایجاد شده بین چند صندوق تنها زمانی ارزشمند است که سرمایه گذاری ها شامل دارایی هایی در کلاس دارایی یکسان باشند.
به‌علاوه، چون آلفا نسبت به شاخصی محاسبه شده که به نظر برای صندوق یا پرتفوی مناسب می‌آید، در هنگام اندازه‌گیری آلفا، ضروری است که یک معیار مناسب انتخاب گردد. چون صندوق ها و پرتفوی‌های گوناگونی وجود دارد، ممکن است که هیچ شاخص مناسبی از پیش وجود نداشته باشد که در این صورت مشاوران اغلب از الگوریتم ها و سایر مدل‌ها برای شبیه‌سازی یک شاخص برای مقایسه کردن استفاده خواهند کرد.

آلفای جنسن

تعریف آلفا چیست؟
آلفا در مباحث مالی، نشانگر دو چیز است:
اول: آلفا معیاری برای سنجش عملکرد بر مبنای ریسک تعدیل شده است.
آلفا که اغلب آن را بازده فعال یک سرمایه گذاری در نظر می‌گیرند، عملکرد یک سرمایه گذاری را نسبت به شاخص بازار در نظر می‌گیرد، زیرا شاخص ها اغلب نشانگر نوسانات کلی بازار هستند. بازده اضافی یک صندوق نسبت به بازده شاخص معیار را آلفای صندوق می‌گویند.
آلفا اغلب برای صندوق های سرمایه گذاری و سایر انواع سرمایه گذاری های مشابه مورداستفاده قرار می‌گیرد. این معیار معمولاً به شکل یک عدد منفرد (مثل ۳ یا -۵) نشان داده می‌شود، اما به درصدی اشاره دارد که عملکرد صندوق یا پرتفوی را با شاخص معیار مقایسه می‌کند (مثلاً ۳% بهتر یا ۵% بدتر).
آلفا اغلب با بتا استفاده می‌شود، بتا نوسان پذیری ریسک را اندازه‌گیری کرده و همچنین به «بازده اضافی» یا «نرخ غیرعادی بازده» نیز اشاره دارد.
دوم: آلفا به نرخ بازده غیرعادی اوراق بهادار یا پرتفوی گفته می‌شود که بیش از آنچه از طریق یک مدل تعادلی نظیر مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه (CAPM) تخمین زده شده است، به دست می‌آید. در این مبحث، آلفا اغلب به عنوان «شاخص یا آلفای جنسن» شناخته می‌شود.

توضیحاتی در مورد آلفا
اول: آلفا یکی از پنج نسبت ریسک فنی آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار است. سایر نسبت ها عبارت‌اند از بتا، انحراف معیار استاندارد، R-squared (آر دو) و نسبت شارپ. این‌ها همه معیارهای آماری هستند که در نظریه پرتفوی مدرن امروزی مورداستفاده قرار می‌گیرند. همه این شاخص ها قصد دارند تا به سرمایه گذاران در تعیین رابطه ریسک و بازده یک صندوق سرمایه گذاری کمک کنند.
در استفاده از آلفا برای اندازه‌گیری عملکرد، فرض می‌شود که پرتفوی به شکل کافی متنوع سازی شده تا ریسک غیر سیستماتیک از بیم برود. چون آلفا عملکرد یک پرتفوی را نسبت به یک شاخص نشان می‌دهد، اغلب باید ارزشی را که یک مدیر شرکت به بازده صندوق اضافه کرده یا از آن کم می‌کند، نمایش دهد. به‌بیان‌دیگر، آلفا بازده یک سرمایه گذاری است که نتیجه نوسانات عمومی در یک بازار بزرگ‌تر نیست. همچنین، آلفای صفر نشان می‌دهد که پرتفوی یا صندوق به خوبی شاخص معیار را دنبال می‌کند و اینکه مدیر هیچ ارزشی از شرکت از دست نداده یا به آن نیفزوده است. مفهوم آلفا با ظهور صندوق های سرمایه گذاری در شاخص موزون نظیر S&P 500 برای بازار سهام و Wilshire 500 برای بازار اوراق بهادار متولد شد که سعی می‌کرد تا عملکرد یک پرتفوی را که شامل کل بازار می‌شد و به هر حوزه سرمایه گذاری به نسبت خودش وزن می‌داد شبیه‌سازی کند. ولی در اغلب موارد شاخص ها می‌توانند مدیران صندوق ها را پشت سر بگذارند. به همین دلیل سرمایه گذاران بیشتر و بیشتری به سمت صندوق هایی با استراتژی مدیریت منفعل و هزینه کم که به صورت منحصربه‌فردی در شاخص سرمایه گذاری می‌نمایند، گرایش پیدا می‌کنند، با این امید که اگر آن‌ها نتوانند آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار بازار را شکست دهند و بازده بیشتری نسبت به بازار کسب کنند، حداقل به آن ملحق خواهند شد. به‌علاوه، به خاطر اینکه بیشتر مشاوران مالی و صندوقها هزینه یا کارمزد دریافت می‌کنند، وقتی شخصی یک پرتفوی را مدیریت کرده و به آلفای صفر می‌رسد، در حقیقت نشانگر یک ضرر خالص برای سرمایه گذار است. به طور مثال، فرض کنید که یک مشاور مالی ۱% از آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار ارزش پرتفوی را برای خدماتش دریافت می‌کند و در طی یک بازه ۱۲ ماهه، وی موفق می‌شود تا آلفای ۰٫۷۵ برای پرتفوی یکی از مشتریانش ایجاد کند. درحالی‌که مشاور مالی به‌طورقطع به بهبود عملکرد پرتفوی مشتری کمک کرده است، اما هزینه ای که او دریافت می‌کند به عنوان اضافه‌ی آلفایی است که او تولید کرده، پس پرتفوی مشتری یک ضرر خالص را تجربه کرده است.
شواهد جهانی نشان می‌دهند که نرخ دستیابی به آلفا برای مدیران فعال در صندوق ها و پرتفوی‌ها به طور قابل‌توجهی در حال کاهش است و حدود ۲۰% از مدیران آلفای کارآمدی در سال ۱۹۹۵ تولید کرده بودند، درحالی‌که این عدد برای سال ۲۰۱۵ فقط ۲% بود. متخصصین چندین علت را برای این امر در نظر می‌گیرند، نظیر:

رشد مهارت مشاوران مالی
پیشرفت‌های تکنولوژیک مالی و نرم‌افزاری که مشاوران در اختیارشان دارند
افزایش فرصت برای سرمایه گذاران مشتاق به حضور در بازار به خاطر رشد اینترنت
کاهش نسبت سرمایه گذارانی که در پرتفوی خود قبول ریسک می‌کنند
رشد میزان پول سرمایه گذاری شده برای کسب آلفا
دوم: هدف تحلیل مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای یا CAPM تخمین بازده پرتفوی یا صندوق بر اساس ریسک و سایر عوامل است. به طور مثال، تحلیلی از CAPM ممکن است این‌گونه پیش‌بینی کند که یک پرتفوی باید ۱۰% بازده بر اساس پروفایل ریسک پرتفوی تولید نماید. ولی با فرض اینکه پرتفوی در حقیقت ۱۵% به دست می‌آورد، آلفای پرتفوی ۵، یا ۵% بالاتر از آن چیزی خواهد شد که در مدل CAPM پیش‌بینی شده بود.

این نوع از تحلیل اغلب در صندوق های غیر سنتی مورداستفاده قرار می‌گیرد که نشان دادن آن‌ها به‌وسیله یک شاخص منفرد کار آسانی نیست.

محدودیت‌های آلفا
درحالی‌که آلفا را «جام مقدس» سرمایه گذاری می‌خوانند، چون توجه خیل عظیمی از سرمایه گذاران و مشاوران را به خود جلب کرده است، چند نکته مهم وجود دارد که فرد باید قبل از اقدام به استفاده از آلفا، آن‌ها را در نظر بگیرد.
یکی از این نکات آن است که آلفا در تحلیل انواع مختلفی از صندوق ها و پرتفوی‌ها مورداستفاده قرار می‌گیرد. چون همین اصطلاح برای سرمایه گذاری های با طبیعت‌های مختلف قابل‌اعمال است، برای افراد گرایشی وجود دارد که اقدام به استفاده از ارزش های آلفا برای مقایسه انواع مختلف صندوق ها یا پرتفوی‌ها با یکدیگر داشته باشند. به خاطر پیچیدگی‌های صندوق ها و پرتفوی‌های بزرگ، همچنین انواع مختلف سرمایه گذاری به صورت عمومی، آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار مقایسه ارزش آلفای ایجاد شده بین چند صندوق تنها زمانی ارزشمند است که سرمایه گذاری ها شامل دارایی هایی در کلاس دارایی یکسان باشند.
به‌علاوه، چون آلفا نسبت به شاخصی محاسبه شده که به نظر برای صندوق یا پرتفوی مناسب می‌آید، در هنگام اندازه‌گیری آلفا، ضروری است که یک معیار مناسب انتخاب گردد. چون صندوق ها و پرتفوی‌های گوناگونی وجود دارد، ممکن است که هیچ شاخص مناسبی از پیش وجود نداشته باشد که در این صورت مشاوران اغلب از الگوریتم ها و سایر مدل‌ها برای شبیه‌سازی یک شاخص برای مقایسه کردن استفاده خواهند کرد.

فرا بورس چیست؟

فرا بورس اصطلاحی که در بازار های جهانی OTC گفته می شود که اختصار کلمه over the counter می باشد. فرا بورس در واقع به معاملاتی گفته می شود که در بازارهای مالی خارج از بورس اوراق بهادر انجام می شود.

شرکت ها و موسساتی که بنا به هر دلیلی شرایط عرضه سهام در بورس را ندارند با ورود به فرابورس اقدام به داد و ستد می کنند.

فرابورس به عنوان یکی از ارکان بازار سرمایه ابزارهای تامین مالی متنوعی را برای بنگاه های اقتصادی فراهم آورده و بر اساس شرایط گزینه های مناسبی را به منظور بهره مندی حداکثری از مزایای بازار سرمایه پیشنهاد می کند.

هدف فرابورس

از مهم ترین اهداف راه اندازی فرا بورس سازمان‌دهی شرکت‌هایی که تمایل دارند در بازار سرمایه فعالیت کنند ولی شرایط ورود به بورس اوراق بهادار را ندارند و نظارت در فرابورس کمتر از بورس است.

گزارش ‌گیری در سال مالی شرکت‌ های بورس نیاز به انتشار تعداد بیشتری گزارش هستند و به همین دلیل شفافیت بیشتری دارند. این موضوع خود باعث می شود که ریسک سرمایه ‌گذاری در فرابورس بیشتر از بورس باشد.

فرابورس بازاری برای شرکت های خارج از بورس راه اندازی شده است.

مزایای سرمایه گذاری در فرا بورس

حضور بازارهای مالی بسیار متنوع در فرا بورس یکی از جاذبه های سرمایه گذاری در فرا بورس می باشد. سهامداران می‌توانند در شرکت‌های مختلف سرمایه‌ گذاری کرده که این امر منجر می شود که ریسک سرمایه ‌گذاری کاهش یابد.

شرکت‌های پذیرفته شده در فرابورس از پرداخت ۱۰ درصد مالیات معاف هستند. نکته قابل توجهی هم برای شرکت ها بوده و هم سهامداران چرا که این معافیت در معامله ای که اتفاق می افتد تاثیر مستقیمی دارد. موضوع دیگری که ازمزایای سرمایه گذاری در فرابورس مباشد این است که صاحبان سهام در شرکت‌های فرابورس نسبت به سهامی که در اختیار دارند در مجمع عمومی حق رأی خواهند داشت.

در یک درجه بندی می توان عنوان کرد که سود سهام، افزایش قیمت سهام، تنوع سرمایه‌گذاری، اطمینان از محل سرمایه ‌گذاری، معافیت مالیاتی، حق خرید سهام جدید و نوسان‌های روزانه قیمت سهام از مزایای سرمایه گذاری در فرابورس است.

پادکست نکات مهم فرا بورس

در این فایل صوتی 2 دقیقه ای چند نکته طلایی در مورد حضور در فرابورس و نحوه سرمایه گذاری در آن توسط مهندس حامد غلامی توضیح داده شده است.

دروازه ورود به بازار بورس اوراق بهادار چیه؟

رتبه بندی شرکت ها در فرابورس چگونه است؟

تفاوت بورس و فرابورس

این دو نوع بازار مالی تفاوت های متعددی با یکدیگر دارند که به شرح کامل آنها خواهیم پرداخت ولی بطور کلی می توان عنوان کرد که تفاوت اصل و پایه ای در نحوه پذیرش شرکت ها و شرایط ورود آنها به این بازارها می باشد.

تفاوت عمده دیگری که با یکدیگر دارند در تعداد بازارهای تحت پوشش هر کدام می باشد. بورس اوراق بهادار دارای دو بازار بوده و فرا بورس هفت بازار مجزا دارد.

حال می پردازیم به بیان تفاوت های دیگر این دو بازار

1. بازار فرا بورس مکان فیزیکی خاصی ندارد بر خلاف بازار بورس که سرمایه گذاران می توانند در آنجا حضور پیدا کنند.
2. قوانین سرمایه گذاری در بورس اوراق بهادار به شدت سختگیرانه بوده و این امر موجب می شود ریسک سهامداری در آن به نسبت فرابورس بسیار کمتر باشد.
3. قوانین حضور در فرا بورس به نسبت راحت تر بوده و باعث می شود که، در زمان کمتری برای ورود به آن صرف شود.
4. فرا بورس دارای پنج بازار: اول، دوم، سوم (عرضه)، ابزار‌های نوین مالی و پایه است. ولی بورس دارای دو بازار: اول و دوم است.

پذیرش سهام در فرابورس ایران

فرا بورس در ایران

فرا بورس در ایران شرایط متفاوتی نسبت به بازارهای مشابه در دنیا دارد، در واقع فرابورس در ایران در حد و اندازه بورس ظاهرشده است. شرکت های بسیاری در این بازار حضوری پر رنگ دارند و بر اساس قوانین بازار فرا بورس به انجام معاملات می پردازند.

تعداد بسیار قابل ‌توجهی اوراق بدهی در فرابورس ایران معامله می‌شوند و این شرکت را به یک بورس کامل تبدیل کرده است. بر اساس قانون بازار بورس اوراق بهادار مبنی بر اداره بازارهای خارج از بورس توسط نهادی متمرکز، شرکت فرا بورس ایران در سال ۱۳۸۷ تأسیس شد.

شرکت فرابورس ایران نیز همچون سایر بورس‌های فعال کشور با مجوز شورای عالی بورس ایجاد شده و تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار قرار دارد. فرابورس ایران توانمندی های زیادی دارد که می‌تواند نیاز مالی بنگاه‌های اقتصادی را برآورده نماید.

از مهم ترین کارهایی که در فرا بورس ایران اتفاق می افتد پذیرش سهام شرکت‌های سهامی عام در فرابورس است. ضوابط حاکم بر پذیرش شرکت‌ها در فرا بورس ایران به‌گونه‌ای است که طیف وسیعی از شرکت‌ها قادر به احراز شرایط و پذیرش در آن هستند.

ضوابط ساده‌تر و تنوع در شرایط پذیرش شرکت‌ها در فرابورس ایران امکانی را فراهم کرده تا بنگاه‌های اقتصادی بتوانند با کسب حداقل شرایط به سرعت به این بازار مالی وارد شده و از تمامی مزایای شرکت‌های پذیرفته شده در بازار مبادلات اوراق بهادار بهره‌مند شوند.

شرح کامل انواع بازارهای فرابورس ایران

معرفی انواع بازارهای فرا بورس

بازار اول

سهام شرکت‌ها و واحدهای صندوق‌های سرمایه‌گذاری پذیرش می‌شوند و مورد معامله قرار می‌گیرند. نوسان قیمت در این بازار ۵ درصد بدون حجم مبنا است. آخرین سرمایه ثبت شده شرکت‌های پذیرفته شده در این بازار، حداقل ۱۰ میلیارد ریال بوده و یک سال از زمان بهره‌برداری آن‌ها گذشته و زیان انباشته ندارند.

شامل سهام شرکت‌های سهامی عام است. سهام شرکت‌های زیان‌ده، تازه‌تأسیس و آن‌هایی که با افزایش سرمایه قصد تبدیل از سهامی خاص به سهامی عام دارند در بازار دوم پذیرفته می‌شود. آخرین سرمایه ثبت شده شرکت‌های بازار دوم، حداقل یک میلیارد ریال است.

بازار پایه یکی از بازارهای فرابورس است که جهت عرضه و نقل و انتقال اوراق بهادار ایجاد شده است. شرکت‌های این بازار فرایند پذیرش را طی نمی‌کنند و به سه دسته تقسیم می‌شوند:

• شرکت‌هایی که در بازار بورس ثبت شده‌اند، اما شرایط پذیرش ندارند.
• شرکت‌هایی که درخواست پذیرش ندارند و به دلیل الزام قانونی باید در بازار پایه درج شوند.
• شرکت‌هایی که به دلیل از دست دادن شرایط بازارهای بورس یا فرابورس، لغو پذیرش می‌شوند. مقررات ارائه اطلاعات در بازار پایه، به مراتب آسان‌تر از بازار اول و دوم است و طبعاً ریسک بیشتری نیز در این بازار وجود دارد.

بازار عرضه، محلی شفاف و امن برای انجام معاملات عمده آن دسته از اوراق بهاداری است، که شرایط یا امکان پذیرش در فرابورس را ندارند.

سوالات متداول

بله شرکت های حاضر در فرابورس نیز افزایش سرمایه دارند.

فرابورس ایران یکی از ارکان بازار سرمایه کشور ایران به‌شمار می‌رود که تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار به فعالیت مشغول است.

شرکت هایی که هنوز شرایط حضور در بورس را ندارند، در فرابورس شرکت می کنند

نحوه انجام معامله در فرابورس تفاوتی با بورس ندارد. با همان روالی که شما در بورس سهام می‌خرید، می‌توانید با همان روال سهام شرکت‌هایی که در فرابورس پذیرفته شده‌اند را نیز خریداری کنید.

آشنایی با ارکان حقوقی سازمان بورس اوراق بهادار

مقدمه:
امروزه بورس اوراق بهادار به عنوان یکی از مراکز توسعه اقتصادی کشور تلقی می شود. زیرا شهروندان را قادر می سازد تا با داشتن پس انداز های کوچک برای مشارکت در سرمایه مؤسسات تولیدی و خرید سهام آنها نقش آفرینی نمایند. از طرف دیگر جایگاه آن تسهیل تقسیم ثروت بین قشر های گوناگون و ایجاد منافع مشترک بین اجزای جامعه می باشد. آشنایی با ساختار و جایگاه حقوقی ارکان بورس اوراق بهادار و از جمله صلاحیت شورای بورس به عنوان رکن تقنینی و نظارتی بورس و به ویژه آشنایی با ارکان اصلی بازار اوراق بهادار یعنی (کارگزاران بورس) و شناسایی ماهیت عملکرد حقوقی آنها و مسئولیت ها و آثار حقوقی حاکم بر این حوزه از اهمیت بسزایی برخوردار می باشد.
بعلاوه، این نوشتار به بیان حدود و ثغور صلاحیت هیأت داوری بورس به عنوان یکی از مراجع شعبه قضایی و نیز انواع و ماهیت حقوقی اوراق بهادار مورد معامله در این بازار و شرایط پذیرش این اوراق در آن و هم چنین ضوابط و شرایط پذیرش شرکت های تجاری، نحوه احراز شرایط مزبور و پاسخ به سوالات حقوقی بپردازد.
پرسش: بورس از لحاظ قانونی چه جایگاهی دارد و دارای چه ارکانی است؟
پاسخ: در اصطلاح بورس به محلی اطلاق می شود که در آنجا پاره ای اوراق بهادار یا کالاهای متحد الشکل، تحت ضوابط معینی قیمت گذاری و سپس معاملات، بر روی آنها انجام می گیرد و ارکان آن عبارتند از: شورای بورس، هیأت پذیرش اوراق بهادار، سازمان کارگزاران بورس، هیأت داوری بورس.[۱]
پرسش: قیمت یك سهم تحت تأثیر چه عواملی است؟
پاسخ: قیمت سهم غالباً تحت تأثیر دو گروه از عوامل است: عوامل درونی یعنی وضعیت شركت هایی كه سهام آن ها در بورس مورد معامله قرار می گیرد. عوامل بیرونی كه غالباً شركت ها بر آن كنترلی ندارند، مانند عوامل اقتصادی و سیاسی.
پرسش: سهامداران شركت های پذیرفته شده در بورس از چه مزایایی استفاده می كنند؟
پاسخ: با توجه به امكاناتی كه بورس در اختیار دارد می تواند با اعزام نمایندگان خود به مجامع عمومی شركت ها و از طریق مؤسسات حسابرسی معتمد بورس از تضییع حقوق سهامداران جزء كه از طریق بورس سهامدار شده اند، در شركت جلوگیری نماید. در ضمن اگر سهامداران احتیاج به پول نقد داشته باشند می توانند سهام خود را از طریق این بازار به سهم تبدیل كنند.
پرسش: با چه مبالغی می توان سهام خرید؟
پاسخ: در خرید سهام محدودیتی وجود ندارد و هركس می تواند از یك سهم تا هر تعدادی كه مایل باشد، سهم برای خود، فرزندان صغیر یا افراد تحت تكفل خریداری نماید، و در این زمینه هیچ گونه محدودیتی وجود ندارد.
پرسش: آیا سهام تمام شركت ها در بورس مورد معامله قرار می گیرد؟
پاسخ: خیر، اولاً شركت ها باید به صورت سهامی عام باشند[۲] و دوم این كه قیمت آن ها در فهرست نرخ های بورس اوراق بهادار درج شده باشد.
پرسش: چگونه می توان به خرید و فروش اوراق بهادار یا سرمایه گذاری در بورس اقدام کرد؟
پاسخ: برای خرید یا فروش سهام باید به یکی از کارگزاران مجاز مراجعه شود. این کارگزاران بر اساس سفارش و در مقابل دریافت کارمزد، اقدام به خرید یا فروش سهام از طریق سامانه معاملاتی بورس تهران خواهند کرد.
پرسش: منظور از کارگزاران مجاز چیست ؟
پاسخ: کارگزاران مجاز، اشخاص حقوقی هستند که مجوز کارگزاری از سازمان بورس و اوراق بهادار دریافت کرده اند و همچنین به عضویت بورس اوراق بهادار تهران درآمده اند.
به عبارت دیگر فقط این کارگزاران، مجاز به خرید و فروش اوراق بهادار در بورس به حساب خود یا مشتریان خود هستند. در شرایط فعلی، حدود یکصد شرکت کارگزاری دارای مجوز فعالیت در بورس تهران هستند.
پرسش: چگونه سفارش های مشتریان وارد سامانه معاملاتی می شود و شیوه اجرای سفارش ها چگونه است؟
پاسخ: سفارش های مشتریان از طریق ایستگاه های معاملاتی کارگزاران که به سامانه معاملاتی متصل است، وارد سامانه معاملاتی می شود. سامانه معاملاتی بورس تهران یک سیستم پیشرفته رایانه ای است که که به صورت خودکار و بر اساس اولویت قیمت و زمان ورود سفارش، سفارش های خرید و فروش وارد شده را با یکدیگر منطبق می کند.
پرسش: چگونه مشتریان گواهی سپرده و وجوه نقد خود را در اختیار کارگزار قرار می دهند ؟
پاسخ: مشتریان باید همزمان با تکمیل فرم سفارش خرید یا فروش، وجوه نقد و گواهی سپرده سهام یا اصل برگه سهام خود را تحویل کارگزار نمایند و کارگزاران مسئول انجام تسویه معاملات با شرکت سپرده گذاری هستند. البته در عمل بیشتر مشتریان ترجیح می دهند که گواهی سپرده سهامی که قبلا خریداری کرده اند نزد کارگزار باقی بماند تا در زمان فروش نیازی به تحویل آن نباشد. همچنین پرداخت وجه خرید سهام هم از طریق واریز به حساب کارگزاری انجام می شود.
پرسش: چگونه می توان از میزان دارایی سهام در شرکتهای بورس مطلع شد؟
پاسخ: با مراجعه به شرکت سپرده گذاری مرکزی و ارائه اسناد و مدارک، یک کد و رمز عبور دریافت می شود که از طریق آن می توان در هر زمانی با ورود به اینترنت و سایت شرکت سپرده گذاری مرکزی اطلاعات سهام را دریافت نمود. همچنین می توان با مراجعه به کارگزاری که سهام از او خریداری شده و حساب نزد وی می باشد، مراجعه حضوری یا غیر حضوری انجام داد تا اطلاعات حساب در اختیارقرار گیرد.
پرسش: اگر فیش واریزی در سیستم ثبت شده و در حساب اینترنتی نیز سند واریزی ثبت شده باشد و به مانده حساب افزایش یابد و لیکن در حساب آنلاین همچنان مانده حساب افزوده نشده باشد، دلیل این مغایرت چیست؟
پاسخ: معاملات آنلاین مانده حسابهای کاربر در ابتدای وقت معاملات بروز می شود و پس از آن در طول ساعات معاملاتی این مانده حسابها با عملیات خرید و فروش تغییر می کنند. بنابراین چنانچه تمایل به استفاده از مبلغ واریزی در معاملات آنلاین باشد، باید یک روز قبل نسبت به واریز مبلغ و ثبت فیش واریزی اقدام شود.
پرسش: چگونه فروشندگان سهام پول خود را دریافت می کنند؟
پاسخ: تسویه معاملات، سه روز پس از انجام معامله صورت می گیرد. این تسویه به صورت خالص (مجموع فروش – مجموع خرید) و در سطح کارگزار است و کارگزاران بر اساس خالص خریدها و فروش های انجام شده، بدهکار یا بستانکار، شرکت سپرده گذاری خواهند بود. کارگزاران خالص خرید (خرید بیشتر از فروش) خالص تعهدات خود را به حساب شرکت سپرده گذاری واریز و کارگزاران خالص فروش (فروش بیشتر از خرید) ما به التفاوت فروش را از شرکت سپرده گذاری دریافت خواهند کرد. به عبارت دیگر، در مجموع پرداخت های شرکت سپرده گذاری معادل دریافت های آن خواهد بود. زیرا در مقابل یک کارگزار بدهکار یک کارگزار بستانکار وجود دارد.
تسویه مشتریان با کارگزاران هم پس از تسویه کارگزار با شرکت سپرده گذاری انجام می شود و کارگزار وجوه مربوط به فروش را به حساب فروشنده واریز و یا به صورت نقدی به وی پرداخت می کند. خریداران هم باید همزمان با ارسال دستور خرید، وجه آن را به حساب کارگزار واریز کنند.
پرسش: در صورت بروز هر گونه اختلافی در معاملات بورس، مرجع حل اختلاف کجاست؟
پاسخ: به موجب قانون در صورت بروز هرگونه اختلافی بین کارگزاران، بازارگردانان، معامله‌گران، مشاوران سرمایه گذاری، ناشران، سرمایه‌گذاران و سایر اشخاص ذیربط ناشی از فعالیت حرفه‌ای آنها، کانونی مأمور رسیدگی به کلیه اختلافات فعالان بازار سرمایه است که در صورت عدم حصول توافق در “کمیته سازش” در این کانون‌ها، موضوع به هیات داوری ارجاع داده خواهد شد.
پرسش: ترکیب هیأت داوری چگونه است؟
پاسخ: هیات داوری متشکل از سه عضو می‌باشد که یک عضو توسط رئیس قوه آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار قضائیه از بین قضات با تجربه و دو عضو از بین صاحبنظران در زمینه‌های اقتصادی و مالی به پیشنهاد سازمان و تایید شورا، به اختلافات رسیدگی می‌نمایند. ریاست هیات داوری با نماینده قوه قضائیه خواهد بود و مدت ماموریت اعضای اصلی و علی البدل دو سال می‌باشد و انتخاب مجدد آنان حداکثر برای دو دوره دیگر بلامانع است.[۳]
پرسش: آراء هیأت داوری چگونه قابل اجراء و شکایت است؟
پاسخ: آرای صادره از سوی هیات داوری قطعی و در حکم اسناد لازم‌الاجرا است و اجرای آن به عهده دوایر اجرای ثبت اسناد و املاک می‌باشد. لیکن بلحاظ اینکه جزو مراجع شبه قضایی تلقی می شوند، از لحاظ شکلی و از حیث رعایت قوانین و مقررات در دیوان عدالت اداری، قابل شکایت می باشند.
________________________________________________________________________________________________________

[۱] – ماده ۲ قانون تاسيس بورس اوراق بهادار(مصوب ارديبهشت ۱۳۴۵). حسب ماده ۳ قانون مذکور اعضای شورای بورس عبارتند از: ‌دادستان کل کشور یا معاون او. ‌رییس کل بانک مرکزی ایران یا قائم مقام او. ‌معاون وزارت اقتصاد. ‌خزانه‌دار کل. ‌رییس کانون بانک‌ها یا نماینده او. ‌رییس اتاق صنایع و معادن ایران یا نماینده او. ‌رییس اتاق بازرگانی تهران یا نماینده او. ‌رییس هیأت مدیره بورس. ‌سه نفر شخصیت مالی و اقتصادی به پیشنهاد وزراء دارایی و اقتصاد و تصویب هیأتوزیران برای مدت سه سال با امکان تجدید انتخاب آنان. ‌ریاست شورای مزبور به عهده رییس کل بانک مرکزی ایران و در غیاب او به عهده قائم مقام رییس بانک مرکزی خواهد بود

[۲] – بر اساس ماده ۲ آیین نامه شرایط و ضوابط سهام در بورس اوراق بهادار و در اجراي مواد ۴ و۶ قانون تاسيس بورس اوراق بهادار(مصوب ارديبهشت ۱۳۴۵) از جمله ضوابط پذيرش سهام شركتها در تابلو دوم تالار اصلي عبارت است از اینکه؛ شركت بايد سهامي عام باشد.

[۳] ‌مطابق ماده ۱۸ قانون تاسيس بورس اوراق بهادار(مصوب ارديبهشت ۱۳۴۵) هر یک از طرفین اختلاف می‌توانند ‌موضوع درخواست خود را به اطلاع هیأت داوری رسانده و تقاضای صدور رأی نمایند. هیأت داوری بورس باید فی‌المجلس به موضوع اختلاف ‌رسیدگی و رأی خود را اعلام نماید. ‌در صورتی که رسیدگی و اعلام رأی در همان جلسه ممکن نباشد هیأت داوری باید حداکثر ظرف سه روز رأی خود را صادر و اعلام کند. رأی این هیأت‌لازم‌الاجراء است و اداره ثبت اسناد مکلف است که طبق مقررات راجع به اجراء اسناد رسمی آن را اجراء کند.

آشنایی با حقوق کیفری بازار اوراق بهادار

آشنایی با حقوق کیفری بازار اوراق بهادار

(آنلاین)

حقوق بازار سرمایه یکی از عرصه‌های جدید در حوزه‌ حقوق است و با وجود رشد و ارتقای قابل توجه بازار سرمایه در ایران هنوز جایگاه واقعی خود را در رشته حقوق و میان حقوقدانان پیدا نکرده است. واحد آموزش پژوهشکده حقوق با هدف آشنایی با ساختار بازار سرمایه کارگاهی با عنوان آشنایی با حقوق کیفری بازار آشنایی با ارکان بازار اوراق بهادار اوراق بهادار برگزار می‌نماید:

مدرس کارگاه:

جناب آقای دکتر محمد جوانمردی (مدرس دانشگاه، پژوهشگر حقوق کیفری)

مخاطبان کارگاه:

• کارآموزان و وکلا
• مشاوران حقوقی
• مدیران و کارشناسان حقوقی بانک ها
• کارگزاران بورس
• دانشجویان و دانش آموختگان رشته حقوق

زمان برگزاری:

سه‌شنبه ۱۴ / مرداد / ۹۹ ساعت ۱۸ تا ۲۰

چهارشنبه ۱۵ / مرداد / ۹۹ ساعت ۱۸ تا ۲۰

اهم سرفصل‌های کارگاه:

بخش اول: مبانی و ساختار

1. آشنایی اجمالی با بازار اوراق بهادار
2. سابقه تاریخی بازار
3. ارکان و ساختار بازار
4. منابع قانونی بازار اوراق بهادار

بخش دوم: جرایم و مجازات‌ها

بند اول: جرایم سه گانه مرتبط با اطلاعات نهانی

الف) جرم معامله متکی بر اطلاعات نهانی

ب) جرم سوء استفاده از اطلاعات نهانی

پ) جرم فراهم کردن موجبات افشاء و انتشار اطلاعات در غیر موارد مقرر

بند دوم: جرم دستکاری بازار

بند سوم: جرم انتشار آگهی یا اعلامیه پذیره‌نویسی بدون تأییدیه سازمان

بند چهارم: جرم عدم ارائه اطلاعات به سازمان

بند پنجم: جرم مبادرت به فعالیت‌های مستلزم اخذ مجوز یا معرفی خود تحت آن عناوین

بند ششم: جرم خیانت در امانت نسبت به وجوه یا اوراق بهادار

بند اول: کشف جرم

بند دوم: تعقیب مرتکبان و طرح شکایت کیفری

بند سوم: ضرر و زیان ناشی از جرایم بازار

بند چهارم: کارکنان ویژه سازمان، ضابطان خاص دادگستری

شهریه‌ شرکت در این کارگاه یک میلیون و صد هزار ریال (۱٫۱۰۰٫۰۰۰ ریال) است.

داوطلبان گرامی می‌توانند به دو صورت حضوری و اینترنتی ثبت‎نام نمایند.

شماره حساب: ۱-۱۱۴۹۵۴۱-۸۱۰-۸۱۰ بانک سامان

شماره کارت: ۶۲۱۹۸۶۱۰۰۱۸۵۹۱۲۲ بانک سامان

به نام: مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهردانش

برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانید با شماره تلفن ۸۸۸۱۱۵۸۱ داخلی ۱۱۵ تماس حاصل نمائید و یا از طریق پست الکترونیکی [email protected] با واحد آموزش مؤسسه در ارتباط باشید.