قرارداد برای تفاوت

تفاوت قرارداد کتبی و شفاهی در اداره کار

تفاوت تقصیر در مسئولیت قراردادی و مسئولیت خارج قرارداد مطالعه تطبیقی در فقه امامیه، حقوق ایران و فرانسه مقاله

یکی از تفاوت هایی که بین دو مسوولیت قراردادی و مسوولیت خارج قرارداد مطرح شده است، مساله تقصیر است. این تفاوت هم از جهت نظری و هم از جهت علمی دارای اهمیت و در عین حال پیچیدگی خاصی است. گاه تقصیر را در معنای فعل ضرری می آورند، البته در برخی از انواع مسوولیت ها، تقصیر جز ارتکاب فعل ضرری نامشروع، دارای مفهوم دیگری نیست. این تفاوت در دو زمینه مطرح شده است؛ اول به لحاظ ماهوی و دوم شکلی، البته در حقوق ایران بررسی تقصیر با آن چه در فرانسه است، متفاوت است؛ زیرا اصولا برخی آن را در فقه و حقوق ایران معتبر نمی دانند. در این مقاله سعی بر آن است تا تقصیر را در مسوولیت قراردادی و خارج قرارداد در حقوق فرانسه و سپس فقه و قرارداد برای تفاوت حقوق ایران از جهت مفهوم و شکل مورد مقایسه و مطالعه قرار دهیم.

One of the differences between the two contractual and extracontractual liabilities is that of fault. This difference is of special significance and complexity in theoretical and practical aspects. Sometimes by fault is meant an injurious act. In fact، in some types of liability، fault is nothing more than commission of illegal injurious act . However، the difference is in two aspects: substantive and procedural. Fault in Iranian law is diiferent from French law، because some experts in law do not consider it valid in the jurisprudence and law of Iran. The present article seeks to study and compare "fault" in contractual and extracontractual liabilites according to the French law and Iranian jurisprudence and law in terms of concept and procedure.

خلاصه ماشینی:

اما قائلین به تفاوت بین دو مسؤولیت، بر این تعریف اشکالات فراوانی وارد کرده‌اند که در این‌جا تنها به برخی از آن‌ها که در واقع نوعی طرح تفاوت در مفهوم تقصیر بین دو مسؤولیت نیز هست، اشاره می‌کنیم: ایشان معتقدند هدف قرارداد ایجاد قواعد عام رفتاری نیست، بلکه آن ‌کس که قرارداد می‌بندد هدف خاص مورد نظر خود را دنبال می‌کند و می‌خواهد از فواید یک قرارداد استفاده کند و همچنین‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ایجاد یک تعهد برای بهره‌بری از آثار آن است و به طور طبیعی تعهدات قرارداد‌ی هیچ هدفی در زمینۀ هنجاری و قواعد عام اخلاقی ندارند؛ به طور مثال فروشنده‌ای که ملزم به تحویل کالاست، هرگز یک قاعدۀ عام رفتاری را مورد نظر ندارد، بلکه صرفا یک تعهد خاص در برابر فرد یا گروهی را دنبال می‌کند، لیکن در مسؤولیت قهری «قواعد عام» یا فرض‌های عام رفتاری که با نوعی عمومیت، همراه است، حاکم است. در مسؤولیت قرارداد‌ی وفق ماده 1165 قانون مدنی فرانسه اصولا تعهدات اصلی قرارداد مربوط به طرفین است و تنها ایشان را ملزم می‌کند و این تعهدات هیچ شباهتی با قواعد عام و نرم‌های رفتاری ندارد و بنابراین تقصیر نیز در معنی و مفهوم متفاوت می‌گردد، زیرا در یکی تقصیر شکستن نرم‌های کلی و قواعد عام است، در حالی‌ که در دیگری تقصیر مفهوم خاص و موضوع خاصی دارد که با تقصیر قهری قابل مقایسه نیست، بنابراین از لحاظ مفهوم این دو تقصیر یکی نیستند. 7. Le tourneau, Philippe, La responsabilité civil , 3e édition, Paris, Dalloz. Mazeaud Henri et Léon et Tunc André,, Traité théorique et pratique de la responsabilité civil délictuelle et contractuelle, trios tomes, 5e édition, Montchrestien. Jourdain Patrice(1998), Traité de droit civil, Les conditions de la responsabilité ,2e édition, Paris.

تفاوت باورنکردنی رقم قرارداد «ویلموتس» با ایران و باشگاه مراکشی!

تفاوت رقم قرارداد «مارک ویلموتس» سرمربی پیشین تیم ملی با فدراسیون فوتبال ایران و باشگاه جدیدش در مراکش باورنکردنی است.

به گزارش خبرنگار مهر، مارک ویلموتس خرداد ماه ۱۳۹۸ بود که سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد ولی عمر کاری او بیش از ۶ ماه دوام نیاورد قرارداد برای تفاوت و بعد از باخت ایران به عراق و بحرین، این مربی دیگر به کشورمان بازنگشت.

مبلغ قرارداد ویلموتس که جانشین «کارلوس کی روش» شده بود، یکی از مسائلی بود که از همان ابتدا حساسیت‌های زیادی را به دنبال داشت چرا که فدراسیون فوتبال مدعی بود به دنبال مربی‌ای ارزان‌تر نسبت به کی قرارداد برای تفاوت روش است.

ویلموتس که در روزهای ابتدایی مذاکره و امضای قراردادش با تیم ملی، دلِ مدیران فدراسیون فوتبال را برده بود، حتی از سوی مهدی تاج رئیس وقت فدراسیون فوتبال یک مربی «نجیب» خطاب شد که با کمبودها و مشکلات و تحریم‌های ایران می‌سازد!

این مرد بلژیکی اما به تدریج چنان بلایی بر سر فوتبال و فدراسیون ایران آورد که در تاریخ فوتبال و ورزش ایران بی سابقه است. ویلموتس قراردادی به مبلغ سالانه ۲ میلیون و ۲۵۰ هزار یورو با ایران به امضا رساند ولی بعد از گذشت ۶ ماه، این قرارداد را فسخ کرد.

مارک ویلموتس

ویلموتس علاوه بر دریافت مبلغ سال نخست، با شکایت به فیفا خواهان دریافت ۶ میلیون یورو دیگر از باقیمانده قراردادش شد تا فدراسیون ایران را درگیر یکی از سنگین‌ترین پرونده‌های مالی کند.

هرچند شکایت به دادگاه عالی ورزش این پروسه را کمی پیچیده کرد اما به نظر می‌رسد رای نهایی به زودی صادر شود و با اقدام جدید ویلموتس برای قبول هدایت تیم باشگاهی راجا کازابلانکا مراکش احتمالاً درخواست غرامت سنگین او از ایران شکسته باشد.

جدا از بار مالی سنگین و درگیر شدن ایران در پرونده‌ای در این ابعاد، فدراسیون وقت فوتبال ایران هیچ موقع به این سئوال پاسخ نداد که چرا قرارداد ویلموتس با ایران سالانه ۲ میلیون قرارداد برای تفاوت و ۲۵۰ هزار یورو بوده است؛ آن‌هم در حالی که درآمد این مربی پیش از آن در تیم ملی بلژیک سالانه حدود ۸۶۵ هزار یورو و در تیم ملی ساحل عاج حدود ۴۲۰ هزار یورو (برای هفت ماه کار) بوده است.

این موضوع برای مردم و هواداران فوتبال وقتی عجیب‌تر می‌شود که قرارداد برای تفاوت رقم قرارداد ویلموتس حتی با باشگاه راجا کازابلانکا هم تفاوت چشمگیر و عجیبی با قراردادش در تیم ملی کشورمان دارد.

طبق اعلام «آدانسی فردریک» خبرنگار آفریقایی، ویلموتس در باشگاه راجا به عنوان سرمربی ماهانه حدود ۴۰ هزار یورو دریافتی خواهد داشت یعنی سالانه حدود ۴۸۰ هزار یورو. مقایسه این رقم با قرارداد تیم ملی ایران تفاوتی نزدیک به ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار یورو را نشان می‌دهد.

این خبرنگار همچنین مدعی شد دستیاران ویلموتس در باشگاه راجا ماهیانه ۳۰ هزار یورو (هر کدام ۱۵ هزار یورو) دریافتی خواهند داشت.

حالا که پرونده شکایت ویلموتس از فدراسیون فوتبال ایران در روزهای پایانی خود به سر می‌برد، بد نیست نهادهای نظارتی بار دیگر این پرونده را با خود مرور کنند که چرا فدراسیون فوتبال با ریاست مهدی تاج برای یک مربی که مبلغ عُرف آن در اروپا سالانه کمتر ۱ میلیون یورو بوده است، قراردادی به ارزش بیش از ۲ میلیون یورو بسته شده است و چرا این مربی حتی برای کار در باشگاهی در قاره آفریقا هم نزدیک به ۵۰۰ هزار یورو دریافتی دارد!

قرارداد لیسانس چیست؟ تحت لیسانس بودن به چه معناست؟

حتی اگر هرگز درگیر مذاکره تجاری و مذاکره های بین المللی نبوده باشید، باز هم احتمالاً عنوان قراردادهای لیسانس (License Contracts) را شنیده‌اید.

همچنین بارها شنیده‌ایم که مثلاً‌ این کالا در چین تولید می‌شود اما تحت لیسانس یک شرکت آلمانی است.

لغت License به معنای مجوز است و به همین دلیل قراردادهای لیسانس را عموماً به عنوان قراردادهای اعطای مجوز و یا قراردادهای پروانه بهره برداری یا قرارداد حق استفاده از مالکیت فکری می‌شناسند.

با توجه به اینکه در زبان فارسی، کلمات پروانه بهره برداری و مجوز، بار حقوقی خاص دارند و ما اینجا، قصدمان شناختن جنبه‌های قابل مذاکره در قراردادهای لیسانس (بدون پرداختن به جنبه‌های حقوقی) است ، ترجیح می‌دهیم از همان عبارت قراردادهای لایسنس یا قراردادهای لیسانس استفاده کنیم که در ادبیات مذاکره تجاری بین المللی رایج‌تر و در ادبیات حقوقی، کمتر رایج است.

ما بحث قراردادهای لیسانس را در چند حوزه بررسی می‌کنیم:

• تعریف قراردادهای لیسانس
• انواع قراردادهای لیسانس
• بخش ها و بندهای مورد مذاکره و تعهدات رایج در قراردادهای لیسانس بین المللی

قرارداد لایسنس، قراردادی است که در آن، یک طرف، حق بهره برداری، استفاده و انتفاع از تمام یا بخشی از دارایی‌های نامشهود خود را برای مدت مشخص و در یک محدوده‌ی جغرافیایی یا بازار مشخص، به طرف دیگر واگذار می‌کند.

اجازه بدهید نمونه‌هایی از دارایی‌هایی که ممکن است موضوع قراردادهای لیسانس قرار بگیرند را با هم مرور کنیم:

یک طرف، می‌تواند دانش فنی ساخت یک محصول یا ارائه‌ی یک خدمت را برای مدت مشخص در اختیار طرف دیگر قرار دهد.

یک طرف، می‌تواند حق استفاده از علامت تجاری خود را برای مدت مشخص و در یک محدوده‌ی جغرافیایی در اختیار طرف دیگر قرار دهد.

یک طرف، می‌تواند حق بهره برداری از اختراع خود را (در محدوده زمانی و مکانی مشخص) در اختیار طرف دیگر قرار دهد.

یک شرکت نرم افزاری، می‌تواند حق استفاده از نرم افزار یا سرویس خود را برای مدت مشخص به من یا شما واگذار کند تا بتوانیم از آن نرم افزار، در کامپیوتر یا موبایل خود استفاده کنیم.

به طرفی که دارایی نامشهود متعلق به اوست و لیسانس را اعطا می‌کند Licensor و به طرفی که حق استفاده از این دارایی را کسب می‌کند، Licensee گفته می‌شود.

معمولاً کسی که امتیاز لایسنس را دریافت کرده، منافع اعطا کننده را از طریق پرداخت پول جبران می‌کند.

این کار یا با پرداخت یک مبلغ ثابت (در ابتدا یا در طول قرارداد)‌ و یا به صورت پرداخت سهمی از منافع فروش و یا ترکیبی از این دو انجام می‌شود. به این مبلغ رویالتی یا حق امتیاز گفته می‌شود.

اگر قرارداد انتقال تکنولوژی را، فروش دانش و دارایی‌های نامشهود در نظر بگیرید، شاید بتوان قراردادهای لایسنس را شبیه کسب درآمد از طریق اجاره دادن دارایی‌های نامشهود دانست.

با این تفاوت مهم که در قرارداد لایسنس، بر خلاف قراردادهای اجاره، حق مالکیت و بهره‌برداری از دارایی نامشهود در طول مدت قرارداد از طرف اول سلب نمی‌شود.

بدیهی است که قرارداد لایسنس و سایر قراردادهای مرتبط با دارایی‌های فکری و نامشهود، درست مانند قراردادهای مالکیت فیزیکی فقط وقتی معنا پیدا می‌کنند که طرف اول (Licensor)، از طریق اقدام قانونی حقوق خود را ثبت و حفظ کرده باشد و به عبارتی، مالکیت او بر دارایی مورد نظر، احراز شده باشد.

در غیر این صورت، هر کس می‌تواند از دارایی‌های معنوی او به نفع خود استفاده کند.

چون در هر دو مورد، شرکتهای چینی قبل قرارداد برای تفاوت از شرکتهای آمریکایی اقدام کرده بودند، عملاً تصمیم گیری در این زمینه در اختیار دادگاه بود و دادگاه می‌توانست به صلاح‌دید خود، حق را به شرکتی که آن را مطرح‌تر می‌دانست واگذار کند.

در مورد فیس بوک، دادگاه رای را به نفع فیس بوک صادر کرد و در مورد اپل، دادگاه معتقد بود که گوشی‌های IPHONE چینی آنقدر فراگیر بوده‌اند که اپل نتواند ادعایی در این زمینه داشته باشد (+).

به عبارت دیگر، قرارداد لایسنس و سایر قراردادهای مالکیت فکری، زمانی معنا پیدا می‌کنند که قانون، شما را به عنوان مالک دارایی نامشهود به رسمیت بشناسد.

ترم‌های Grant در قرارداد لیسانس

قراردادهای لیسانس (لایسنس) هم قرارداد برای تفاوت مانند هر قرارداد دیگری، بخش‌های متعددی دارند و چالش‌ها و دغدغه‌ها و راهکارها و نکات مربوط به مذاکره هر بخش از قرارداد، با سایر بخش‌های آن متفاوت است.

قلب قرارداد لایسنس را می‌توان بخش اعطای حق امتیاز دانست که آن را در قراردادهای بین المللی با عناوین مختلفی از جمله License Grant قرارداد برای تفاوت و Grant of License و License Subject Matter می‌بینیم.

شاید به این مسئله دقت کرده باشید که آشنایی با قراردادهای لایسنس و مفاد آن، فقط برای کارهای بزرگ بین‌المللی و قراردادهای میلیون دلاری نیست.

بلکه به ما ذهنیتی می‌دهد که در ساده‌ترین نگارش‌ها و توافق‌ها هم، دقیق‌تر فکر کنیم و حرف بزنیم و بنویسیم.

حتی کسی که در کنار وبسایت خود یا صفحه‌ی آخر اسلایدهای خود، در مورد نحوه‌ی استفاده از محتوای اسلاید یا سایت، توضیحی را می‌نویسد، عملاً (تصریحاً یا تلویحاً) به بحث‌هایی مانند Non-exclusivity و Licensed work و Licensed use اشاره می‌کند.

یا کسی که نام دامین خود را برای مدت مشخص در قرارداد برای تفاوت اختیار فرد دیگری قرار می‌دهد، اگر دقت داشته باشد متوجه خواهد بود که عملاً در حال انجام یک توافق لایسنس است. حتی اگر هرگز چنین عنوانی بر بالای هیچ برگه‌ای نوشته نشود و جزئیات توافق هم صرفاً در حد یک یا چند ایمیل رد و بدل شود.

همین توجه آگاهانه می‌تواند نگاه ما را به جزئیات توافق‌هایمان تغییر داده و بهبود بخشد.

تفاوت قرارداد کتبی و شفاهی در اداره کار

در ان مطلب به موضوع تفاوت قرارداد کتبی و شفاهی در اداره کار اشاره شده است. شما می توانید در صورت نیاز به مشاوره حقوقی رایگان از طریق راههای ارتباطی با ما در تماس باشید.

تفاوت قرارداد کتبی و شفاهی در اداره کار

تفاوت قرارداد کتبی و شفاهی در اداره کار در چیست؟

هرچند کتبی بودن از جمله شرایط واجب صحت عقود و قراردادها نیز حساسیت رابطه کار و آسیب پذیر بودن حقوق کارگران را در این رابطه نمی‌توان نادیده گرفت. در این زمینه تبصره ماده ۱۰ قانون کار این‌گونه پیش‌بینی کرده در مواردی که قرارداد کتبی قرارداد در ۴ نسخه تنظیم می‌شود که یک نسخه نزدیک کارگر و یک نسخه پیش کارفرما و نسخه دیگر در اختیار شورای اسلامی کار و در کارگاه‌های فاقد شورا در اختیار نمایندگان قرار می‌گیرد.

این تغییر قانونی را می‌توان مبنی بر کتبی بودن قرارداد در نظر گرفت. از طریق آن حقوق کارگر محفوظ بماند. چرا که وقوع اختلاف بین کارگر و کارفرما در رابطه با شرایط کار هرگز نادیده نمی‌توان گرفت. در این زمینه قرارداد کتبی به عنوان نویسنده یعنی نوشته‌ای که در مقام دعوا یا دفاع قابل استناد خواهد بود، کاربرد دارد. به همین سبب بند ۱ ماده ۴۱ قانون رفع موانع تولید کتبی بودن قرارداد کاری و شرایط مربوط به آن را مورد حکم قرار داده و بر اساس آن قراردادهای مربوط به قانون کار در صورت کسب بودن باید در شکل فرم مخصوصی باشد که توسط وزارت کار و امور اجتماعی در چارچوب قوانین و مقررات تهیه می‌شود و در اختیار دو طرف قرار می‌گیرد.

قرارداد شفاهی کار که در قسمت کتبی گفته شد؛ قرارداد کتبی کار به عنوان یکی از اشکال قرارداد کار پرداخته شده و همان گونه که مورد بررسی قرار گرفت، نوع اصلی و مورد حمایت از شکل قرارداد کار قرارداد کتبی می‌باشد. با این تفاوت که علی ‌رغم قرارداد شفاهی قابلیت استناد باید داشته باشد و بر روی فرم‌ها و برگ‌های مخصوص قرارداد کار درج شود. با این حال این نکته باید مد نظر باشد که امروزه در بسیاری از موارد کارفرمایان قرارداد کاری کتبی با کارگران امضا نمی‌کنند که همین امر موجب تضییع بسیاری از حقوق کارگران می‌شود.

با این حال با استناد به ماده ۷ قانون کار قرارداد شفاهی کار به عنوان یکی از اشکال قرارداد کار معتبر و درست در نظر گرفته می‌شود. اما هر چند که با توسل به شهادت و امارات به عنوان مهمترین ادله اثبات دعوا می‌توان به اثبات قرارداد کار شفاهی پرداخته شود. اما باز هم این شکست قرار داد کار آسیب پذیر زیادی برای کارگران مشمول قانون کار ایجاد می‌کند.

برای جبران آسیب پذیری ناشی از قرارداد کار شفاهی تبصره ۳ الحاقی به ماده ۷ قانون کار مقرر می‌شود. قراردادهای بیش از ۳۰ روز باید به صورت کتبی و در فرم مخصوص که توسط وزارت کار و امور اجتماعی در چارچوب این مقررات تهیه و در اختیار طرفین قرار می‌گیرد. با وجود اینکه این تبصره قانونی دستوری بوده و کارفرمایان را مکلف به انعقاد قرارداد کتبی می‌کند؛ واقعیت‌های متداول را در کارگاه‌های کوچک نمی‌توان نادیده گرفت که اصولاً با کارگران قرارداد کاری منعقد نمی‌شود و به نوعی قرارداد کار صرفاً به صورت شفاهی و زبانی منعقد می‌شود. در این زمینه احقاق حق کارگران در مراجع حل اختلاف کار با تمسک به ادله اثبات دعوا به ویژه تحقیق محلی مقرر در آیین دادرسی کار کاربردی و مهم تلقی می‌شود.

قرارداد کتبی و شفاهی قراردادهای کار را از یک منظر می‌توان به قرارداد کار کتبی و شفاهی تقسیم کرد. باید در نظر گرفت قانون کار در ماده ۷ هر دو این قرارداد را می‌پذیرد و مورد توجه قرار می‌دهد بنابراین این شبهه که قرارداد کار اگر به صورت شفاهی باشد، فاقد اثر حقوقی است واقعیت ندارد. کارگر در صورت عدم در اختیار داشتن قرارداد می‌تواند به دنبال گرفتن حق و حقوق خود باشد به رسمیت شناختن قرارداد کار کتبی و شفاهی یکی از شرایط شکلی که از نظر نحوه تنظیم قرارداد کار قانونگذار در قانون کار مصوب ۱۳۶۹ در تعریف این گونه قراردادها مورد توجه قرار داده است. معتبر دانستن قرارداد به دو صورت کتبی و شفاهی مطابق ماده ۷ قانون کار قرارداد کار می‌تواند کتبی یا شفاهی باشد. قرارداد کار قراردادی رضایی محسوب می‌شود نه تشریفاتی رضا قانونگذار هر دو نوع قرارداد را به رسمیت می‌شناسد.

تعداد نظر قرارداد که در صورت کتبی بودن اگر قرارداد کار به صورت کتبی باشد؛ بر اساس تبصره ذیل ماده ۱۰ قانون کار حتماً باید در ۴ نسخه تنظیم شود که یک نسخه نزد کارفرما و یک نسخه نزد کارگر و یک نسخه از شورای اسلامی می‌باشد. قرارداد کار مانند تمامی حقوق جهت انعقاد نیاز به توافق طرفین و اعلام آن جهت تحقق دارد مطابق ماده ۱۹۱ قانون مدنی عقد محقق می‌شود با قصد انشا به شرط مغرور بودن به چیزی که دلالت بر قصد دارد. در قرارداد کتبی انعقاد قرارداد دلالت بر تحقق قرارداد کار و ایجاد اثر حقوقی دارد. اما در قراردادهای شفاهی اثر حقوقی با آغاز به کار آغاز و اثبات می‌شود. یعنی وقتی کارگر در جایی مشغول به کار می‌باشد و حقوق سعی دریافت می‌کند؛ امر واجد اثر حقوقی می‌باشد و دلالت بر رابطه کاری و قرارداد شفاهی می‌کند. قرارداد کار لازم است یا جایزه احتمالاً شما هم در مورد عقد لازم و جایز نکاتی می‌دانید باید دانست، بود که طرفین می‌توانند هر وقت خواستند، آن را به میل خود فصل کنند. عقد لازم و قرارداد کار نوعی عقد لازم می‌باشد زیرا هیچ یک از طرفین می‌توانند بدون رضایت طرف دیگر آن را فسخ کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه می‌توانید از وکلای مجموعه تهران وکیل کمک بگیرید. وکلای مجموعه تهران وکیل آماده‌ی خدمت رسانی به شما مشتریان عزیز می‌باشند و هدف آنها جلب رضایت شما مشتریان گرامی می‌باشد.

قرارداد کار چیست؟

قرارداد کار یک عقد رضایی است و برای اعتبار آن تشریفات ویژه ای مقرر نشده است؛ به ویژه آنکه ماده ۷ قانون کار در تعریف قرارداد کار، قرارداد کتبی و شفاهی را در یک ردیف آورده است: «قرارداد کار عبارت است از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی کاری را … برای کارفرما انجام می دهد».

با این وصف، در ماده ۱۰ قانون کار مقرر شده است که قرارداد کار علاوه بر مشخصات دقیق طرفین باید حاوی موارد ذیل باشد:

الف) نوع کار یا حرفه یا وظیفه ای که کارگر باید به آن اشتغال یابد؛

ب) حقوق یا مزد مبنا و لواحق آن؛

ج) ساعات کار، تعطیلات و مرخصیها؛

د) محل انجام کار؛

ه) تاریخ انعقاد قرارداد؛

و) مدت قرارداد، چنانچه کار برای مدت معین باشد؛

ز) موارد دیگری که عرف و عادت شغل یا محل ایجاب نماید …».

نکات یاد شده در صورتی ممکن است در قرارداد کار گنجانده شود که قرارداد کتبی باشد وگرنه، تعیین دقیق این موارد در قرارداد شفاهی عملا ممکن نیست و دست کم اثبات آن بسیار دشوار است.

تفاوت قرارداد کتبی و شفاهی در اداره کار

هرچند از لحاظ آسانی اثبات رابطه قراردادی بهتر است که قرارداد کار به شکل کتبی تنظیم شود، منحصر کردن قرارداد کتبی در عمل می تواند مشکلاتی در پی داشته باشد. بر همین اساس گفته می شد که، باید محتوای مواد ۷ و ۱۰ قانون را چنین جمع کرد که از لحاظ قانونگذار بهتر است که قرارداد میان طرفین به شکل کتبی تنظیم شود و در آن صورت، شرایط مندرج در ماده ۱۰ را هم به راحتی می توان در آن گنجاند و از این جهت تکلیف طرفین هم به روشنی مشخص می شود. در پی تصویب قانون «رفع برخی موانع تولید و سرمایه گذاری صنعتی» از سوی کمیسیون صنایع و معادن مجلس شورای اسلامی در۷/۵/۱۳۸۶و اعلام نظر مجمع تشخیص مصلحت نظام درباره مواد مورد اختلاف بین مجلس و شورای نگهبان به تاریخ۲۵/۸/۱۳۸۷ و اعلام پاره ای تغییرها در قانون کار، به موجب ماده ۸ قانون یاد شده، عبارت زیر به عنوان تبصره ۳ به ماده ۷ قانون کار اضافه شد.

برابر این تبصره «قراردادهای با بیش از ۳۰ روز باید به صورت کتبی و در فرم مخصوص که توسط وزارت کار و امور اجتماعی در چهارچوب قوانین و مقررات تهیه و در اختیار طرفین قرار می گیرد، باشد». هر چند برای تخلف از این ماده ضمانت اجرایی پیش بینی نشده است اما با توجه به تهیه فرم این قراردادها و صدور دستورالعمل در ارتباط با نحوه تنظیم آن برای ادارات کل کار استانها، عملا كتبی بودن قرارداد به صورت رویه در خواهد آمد. پرسشی که باقی می ماند آن است که آیا لزوم کتبی بودن قرارداد کار ویژه قراردادهای مدت موقت است (مانند حقوق فرانسه)یا شامل قراردادهای کار مدت غیر موقت هم می شود؟ در صورتی که پاسخ مثبت باشد (که نمونه تهیه شده از سوی وزارت کار و امور اجتماعی مؤید این معناست) آیا قرارداد شفاهی مخصوص مواردی خواهد شد که قرارداد مدت موقت برای کمتر از ۳۰ روز باشد؟

در آن صورت اثبات رابطه قراردادی در قراردادهای دائم و در مشاغلی که معمولا قرارداد کتبی تنظیم نمی شود (مانند باغبانی) چگونه خواهد بود؟ و اصولا اثبات رابطه قراردادی بر پایه قرارداد شفاهی ممکن است؟ چگونه؟ برای مشاوره قرارداد کار با شماره وکیل اداره کار مجموعه 09371135832 تماس بگیرید.

به هر حال، برابر تبصره ماده ۱۰، «در مواردی که قرارداد کار کتبی باشد قرارداد در چهار نسخه تنظیم می گردد که یک نسخه از آن به اداره کار محل و یک نسخه نزد کارگر و یک نسخه نزد کارفرما و نسخه دیگر در اختیار شورای اسلامی کار و در کارگاههای فاقد شورا در اختیار نماینده کارگر قرار می گیرد».

صرف نظر از اشکال عبارتی تبصره، اجرای آن همواره در عمل آسان نخواهد بود. به ویژه فرستادن یک نسخه از قرارداد به اداره کار محل، هم شرایط استخدامی کارگر را دشوار می کند و هم تکلیفی برای نگهداری نسخه ای از قراردادها بر دوش اداره های کار می نهد که با کمبود امکانات وزارت کار معلوم نیست افزایش وظایف آن تا چه اندازه در عمل درست باشد؟

مفهوم قرارداد جوینت ونچر و تفاوت آن با قرارداد شراکت

از مفهوم قرارداد جوینت ونچر به فعالیت تجاری مشترک اشاره شد. تفاوت جوینت ونچر و شراکت را در زمان اعتبار قرارداد مطرح نمودیم. برای بهترین روش قرارداد جوینت ونچر از لزوم رعایت اصول حقوقی گفتیم. از مشکلات قرارداد جوینت ونچر به این نکته توجه داشتیم که تمرکز چندین فرهنگ در قالب شرکت جوینت ونچر کمی زمان بر است. در قرارداد شراکت اگر میزان سهم و سرمایه طرفین لحاظ نشود می تواند از مشکلات قرارداد شراکت باشد. نکته اصلی آن بود انواع سرمایه، تخصص یا حتی تجربه در قالب یک شرکت برای رسیدن به سود متمرکز می شوند. شرکت های داخلی و خارجی با جوینت شدن می توانند فعالیت های اقتصادی یا تجاری خود را افزایش دهند.

ببینیم دیگران چه امتیازی به این مطلب داده اند:

مفهوم قرارداد جوینت ونچر موضوع اصلی مبحث ما است. جوینت ونچر نوعی قرارداد برای مشارکت در دارایی و سرمایه می باشد. هلدینگ حقوقی بین المللی آپادالا با دو زیر مجموعه تخصصی خود موسسه حقوقی بین المللی اریکه عدل IIL و اینوستایم به تفاوت جوینت ونچر و شراکت می پردازد. از تفاوت آنها نمونه هایی برای توضیح مطرح می شود. درخصوص بهترین روش قرارداد جوینت ونچر به نکات لازم قرارداد اشاره و انواع قرارداد جوینت ونچر توضیح داده می شود. به برخی از مشکلات قرارداد جوینت ونچر اشاره می کنیم. همچنین نکاتی که باعث بروز مشکلات قرارداد شراکت هستند را عنوان می نماییم. با آپادالا همراه بمانید.

مفهوم قرارداد جوینت ونچر

مفهوم قرارداد جوینت ونچر چیست؟ Joint Venture ) JV) جوینت ونچر یک اصطلاح در حقوق تجارت بین الملل و نوعی همکاری می باشد. قراردادهای بسیاری در تجارت های بین المللی منعقد می شود. از جمله جوینت ونچر. جوینت ونچر نوعی قرارداد برای مشارکت دو طرف یا چند طرف است.

طرفین طی این قرارداد فعالیت تجاری مشترکی را انجام می دهند. که در زیان و سود فعالیت سهیم هستند. قرارداد جوینت ونچر کاربردهای بسیاری دارد. اشخاص حقیقی و حقوقی طی این قرارداد می توانند فعالیت اقتصادی مشترکی داشته باشند. که هدف همه آنها یکی است. در واقع برای رسیدن به یک هدف خاص با هم جوینت شده اند. مفهوم قرارداد جوینت ونچر خاص تر از مشارکت است.

طرفین قرارداد از حقوق خاصی برای انجام مسئولیت هایشان برخوردارند. که بر اساس حسن نیت در پی اهداف مشترکی هستند. مفهوم و معنای قرارداد جوینت ونچر را می توان بدین گونه تعبیر نمود. تمرکز سرمایه و تخصص های دو یا چندین شرکت یا اشخاص حقیقی برای سود مشترک.

کاربرد قرارداد جوینت ونچر

• قرارداد جوینت ونچر انواع گوناگونی دارد. در این قرارداد دو طرف دارایی و سرمایه های خود را یکجا جمع آوری می کنند.
• این دارایی و سرمایه می تواند مالی یا غیر مالی باشد
• تکنولوژی، فناوری یا حتی یک تجربه می تواند جزو آورده شرکتها باشد.
• طرفین برای کسب سود بیشتر دارایی های خود را به اشتراک میگذارند.
• در واقع نوعی سرمایه گذاری مشترک می باشد.
• اشخاص حقیقی و حقوقی می توانند قرارداد جوینت ونچر منعقد نمایند.
• دو یا چند شرکت می توانند یک شرکت تجاری دیگری تشکیل دهند.
• یا پروژه ای را با هم شروع نمایند. تا مشترکا به سود مالی، تجاری یا فنی برسند.
• بطور مثال شرکت بی ام و و تویوتا برای تحقیقات سلولی سوخت هیدروژنی توافق به همکاری می کنند.
• موضوع مشارکت می تواند مطالعه و تحقیق باشد. تا اینجا مفهوم قرارداد جوینت ونچر مشخص شد. اما تفاوت جوینت ونچر و شراکت در چیست؟

تفاوت جوینت ونچر و شراکت

• تفاوت جوینت ونچر و شراکت در انجام یک کار خاص می باشد.
• جوینت ونچر یک توافق قراردادی بین دو یا چند شرکت است. که همگی یک فعالیت را انجام می دهند.
• ولی شراکت قراردادی بین دو طرف است که در سود و زیان سهیم هستند.
• جوینت ونچر برای سرمایه گذاری های خاص انجام می شود.
• ولی مفهوم شراکت عام تر است.
• تفاوت جوینت ونچر و شراکت در تنوع فعالیت هایشان می باشد.
• در جوینت ونچر هر کدام از سهامداران مسئول سود و زیان فعالیت خود هستند.
• کاربرد عام تر جوینت ونچر این است که شراکت با یک بیزینس داخلی برای ورود به بازار خارجی می باشد.
• شرکت های مسئولیت محدود، مشارکتی و دیگر نهادهای تجاری می توانند یک شرکت جوینت ونچر تشکیل دهند.
• در واقع جوینت ونچر فراتر از یک مشارکت معمولی است.
• یکی از تفاوت های قرارداد جوینت ونچر و قرارداد شراکت زمان قرارداد است.
• تفاوت جوینت ونچر و شراکت در گستردگی فعالیتها و اختیارات طرفین می باشد.

تفاوت و ویژگی های جوینت ونچر

در توضیح تفاوت جوینت ونچر و شراکت می توان گفت، در جوینت ونچر طرفین مکمل هم هستند. بطور مثال یک شرکت تولید می کند و شرکت دیگر به توزیع تولیدات می پردازد. در جوینت ونچر همه دارایی ها و سرمایه ها در جهت تکمیل یکدیگر هستند. مثلا شرکتی سرمایه خود را برای پیشرفت تکنولوژی شرکت دیگری اختصاص می دهد و قرارداد جوینت ونچر با هم می بندند.

مدت همکاری در شراکت بیشتر است. ولی در جوینت ونچر می تواند انجام و تکمیل یک پروژه خاص باشد. جوینت ونچر می تواند همکاری یک شرکت داخلی با یک شرکت خارجی باشد. فعالیت های جوینت ونچر به روز تر و گسترده تر از یک شراکت معمولی است. با توجه به گستردگی فعالیت های تجاری امروزه قراردادهای جوینت ونچر بیشتر کاربرد پیدا کرده اند. جوینت ونچر با تکمیل موضوع قرارداد می تواند خاتمه یابد.

بهترین روش قرارداد جوینت ونچر

بهترین روش قرارداد جوینت ونچر کدام است؟ قرارداد جوینت ونچر انواع گوناگون دارد. این قرارداد می تواند بین اشخاص حقیقی و حقوقی خارج از کشور نیز باشد. قرارداد جوینت ونچر بیشتر برای افزایش و تقویت سرمایه و کاهش ریسک انجام می شود. بهترین روش قرارداد جوینت ونچر آن است که قرارداد برای تفاوت تمامی نکات لازم در قرارداد ذکر شود. مانند:

1- هویت و مشخصات طرفین قرارداد

2- ذکر سرمایه، تخصص، یا آورده طرفین

3- ذکر موضوع قرارداد

4- ذکر حدود تعهدات شرکا

5- خاتمه قرارداد

6- مسولیت طرفین در قبال یکدیگر و اشخاص ثالث

7- شرایط تغییر شرکا و پذیرش شریک جدید

بهترین روش قرارداد جوینت ونچر رعایت تمامی نکات اصولی می باشد. از بهترین روشهای انعقاد قرارداد جوینت ونچر لحاظ نمودن موارد حقوقی است که منجر به کاهش ریسک شود.

انواع قرارداد جوینت ونچر

قرارداد جوینت ونچر دو نوع دارد. جوینت ونچر قراردادی و جوینت ونچر شرکتی.

جوینت ونچر قراردادی = در این نوع قرارداد طرفین لازم نیست یک شرکت مشترک تاسیس کنند. هر کدام مسئولیت بخشی از کار را به عهده می گیرند.

جوینت ونچر شرکتی = طرفین در این نوع قرارداد آورده خود را در قالب تاسیس شرکت متمرکز می کنند.

انواع دیگری از قرارداد جوینت ونچر وجود دارد. که هر کدام اهداف تجاری را دنبال می کنند. مانند:

1-قرارداد جوینت ونچر متمرکز

2- قرارداد جوینت ونچر مکمل

4- تحقیق و توسعه

بهترین روش قرارداد جوینت ونچر باید بر اساس نوع فعالیت و همکاری می باشد.

مشکلات قرارداد جوینت ونچر

مشکلات قرارداد جوینت ونچر چیست و چه نقاط ضعفی دارد؟

1- یکی از مشکلات و ابهامات قرارداد جوینت ونچر، این است که اهداف به طور کامل واضح نیستند. در طول فعالیت اقداماتی برای رسیدن به هدف انجام می شود. که ممکن است بنا به شرایطی تغییر کنند.

2- محدودیت در انعطاف پذیری فعالیت ها در برخی موارد وجود دارد. در صورت وجود این محدودیت ها شرکا نمی توانند اقدامات شخصی انجام دهند.

3- تجمیع انواع سرمایه گذاری، تخصص و دارایی چند شرکت داخلی و خارجی کمی سخت است.

4- جوینت شدن چندین شرکت با فرهنگ و سلیقه متفاوت زمان زیادی می برد. که می تواند از مشکلات قرارداد جوینت ونچر شود.

5- متمرکز نبودن سرمایه داخلی و خارجی از مشکلات قرارداد جوینت ونچر است.

اشکال و ابهام قرارداد جوینت ونچر در رابطه با موضوع قرارداد مشخص می شود.

شرکا و طرفین قرارداد بدون مهاجرت به کشورهای همدیگر، باید با هم تعامل داشته باشند. که این نکته می تواند منجر به ایجاد مشکلات قرارداد جوینت ونچر شود.

مشکلات قرارداد شراکت

مشکلات قرارداد شراکت در زمینه های گوناگونی می تواند باشد. قرارداد شراکت بسیار گسترده است. سخن از مشکلات قرارداد شراکت باید بر اساس نوع فعالیت و موضوع قرارداد باشد. بطور مثال اگر سهم و سرمایه طرفین در قرارداد شراکت ذکر نشود، اصل این خواهد بود که سهم هر یک بطور مساوی خواهد بود. در انعقاد قرارداد شراکت محتاط باشید. حتما از وکیل و مشاوره برای تنظیم مفاد قرارداد استفاده نمایید.

در قرارداد شراکت فوت یکی از شرکا باعث انحلال شرکت می شود. که این خود از مشکلات قرارداد شراکت می باشد. ابهام در تعیین زمان پایان قرارداد می تواند از مشکلات قرارداد شراکت باشد. در قرارداد باید زمان شروع و خاتمه قرارداد لحاظ شود. با رعایت اصول حقوقی باید از مشکلات قرارداد شراکت بکاهیم. اشکالات قرارداد شراکت قابل بررسی و پیشگیری می باشد.

قرارداد جوینت ونچر و کاربرد آن

از مفهوم قرارداد جوینت ونچر به فعالیت تجاری مشترک اشاره شد. تفاوت جوینت ونچر و شراکت را در زمان اعتبار قرارداد مطرح نمودیم. برای بهترین روش قرارداد جوینت ونچر از لزوم رعایت اصول حقوقی گفتیم. از مشکلات قرارداد جوینت ونچر به این نکته توجه داشتیم که تمرکز چندین فرهنگ در قالب شرکت جوینت ونچر کمی زمان بر است. در قرارداد شراکت اگر میزان سهم و سرمایه طرفین لحاظ نشود می تواند از مشکلات قرارداد شراکت باشد. نکته اصلی آن بود که انواع سرمایه، تخصص یا حتی تجربه در قالب یک شرکت برای رسیدن به سود متمرکز می شوند. شرکت های داخلی و خارجی با جوینت شدن می توانند فعالیت های اقتصادی یا تجاری خود را افزایش دهند.

با این اوصاف اگر اطلاعات بیشتری لازم دارید با کارشناسان اریکه عدل تماس بگیرید. هلدینگ حقوقی بین المللی آپادالا در ارائه مشاوره حقوقی تبحر دارد. که با دو زیر مجموعه تخصصی خود همواره در کنار شما عزیزان می باشد.

نیاز به راهنمایی بیشتر دارید؟

اگر در خصوص موضوع فوق نیاز به مشاوره حقوقی دارید ، با کمال میل پاسخگوی شما هستیم. همچنین می توانید سوال خود را در بخش مشاوره حقوقی آنلاین مطرح کنید و از وکلا پاسخ بگیرید.